اقامت از طریق ازدواج

افرادی که قصد مهاجرت دارند، ممکن است هر راهی را حاضر باشند، امتحان کنند تا بتوانند به خواسته ی خودشان که همان مهاجرت است برسند. البته این تعداد افراد زیاد نیستند. افرادی هستند که شرایط اخذ اقامت به روش های معقول را دارا هستند اما به علت عدم اطلاع از آن شرایط، روشی غیرمعقول را انتخاب می کنند. پیشنهاد به افرادی که قصد مهاجرت دارند این است که ابتدا، با یک وکیل یا مجموعه ی حقوقی مشورت نمایند تا بهترین راه برای مهاجرت بهشان پیشنهاد شود.

یکی از این راه ها که طرفدار زیادی دارد، اقامت از طریق ازدواج است. که این نوع اقامت شرایطی خاص نیز دارد.

شما تا به حال به فکر اقامت از طریق ازدواج افتاده اید؟ فکر می کنید راهی هست که به نتیجه برسید؟ فکر می کنید ساده ترین راه برای گرفتن اقامت این روش است؟

همراهان عزیز می توانید تا پایان این مقاله در کنار ما باشید تا راه ها و شرایط این نوع اقامت را به شما بگوییم. بیایید ابتدا در رابطه با گرفتن اقامت ایران برای افراد خارجی صحبت کنیم.

گرفتن اقامت ایران برای افراد خارجی

در حالت کلی اگر بخواهیم صحبت کنیم می توانیم بگوییم که گرفتن اقامت در ایران قانون خاصی و همچنین شرایط خاصی که بگوییم سخت است یا آسان ندارد.

در قانون مدنی ایران در حالت کلی این موضوع بیان شده است که اگر یک زن خارجی با مردی ایرانی ازدواج کند، آن زن فقط می تواند اقامت ایران را داشته باشد و خبری از تابعیت ایرانی وجود ندارد. همچنین اگر یک زن ایرانی با مردی خارجی ازدواج کند، نه تنها آن مرد خارجی تابعیت نخواهد گرفت بلکه حتی اقامت دایم هم به او نخواهند داد.

قوانین اخذ اقامت از طریق ازدواج در سایر کشورها چگونه است؟

کشورهایی قدرتمند و بزرگ همچون انگلیس، اتریش و آمریکا قوانینی بسیار شفاف و کامل از اقامت از طریق ازدواج دارند. مثلا کاملا مشخص است که فردی که با یکی از اتباع کشورشان ازدواج می کند، بعد از چند سال می تواند پاسپورت آن کشور را دریافت کند.

جالب است بدانید در بسیاری از کشورها همانند کشور ما که جنسیت نقش تعیین کننده در اخذ اقامت دارد, آنها جنسیت را لازمه ی اخذ اقامت نمی دانند و با توجه به قوانین و مقررات خاص خودشان تابعیت را به فرد یا افراد مورد نظر می دهند.

اخذ اقامت با ازدواج صوری

چندی است که انگار مد شده باشد که فرد با ازدواجی صوری درخواست اقامت یک کشور خارجی می دهد. به همین دلیل در حال حاضر کشورها برای این نوع مهاجرت و کسب اقامت به نحوی سخت گیری می کنند. برای مثال می توانیم کشوری مانند اتریش را نام ببریم که به افراد بعد از گذشت ۵ یا ۶ سال اقامت می دهد و یا کانادا باید ۵ سال بگذرد تا تابعیت کشورش را به فرد متقاضی اعطا کند.

در گذراندن این پروسه مسایلی هستند که می توانند روند پرونده را به سمت مثبت سوق دهد و سرعت انجام کارهای اداری آن را بیشتر کند مثل اینکه فرد عکس هایی از مراسمات عروسی که خانوادگی نیز هستند را ارایه دهد یا عکس های دسته جمعی و خانوادگی از مسافرت ها و تعطیلات و گردش های خودشان ضمیمه پرونده کنند تا آفیسر یا همان فردی که باید به پرونده اقامت فرد رسیدگی کند قانع شود که این ازدواج صوری نیست و هدف زندگی کردن می باشد.

مدارک لازم برای کسب اقامت

برای کسب اقامت از طریق ازدواج مدارکی لازم است، که این مدارک عبارتند از :

گرفتن کپی از تمامی صفحات پاسپورت

شخصی که تابعیت آن کشور خارجی را دارد اسپانسر فردی دیگر می شود که باید از PR خود کپی بگیرد و ارسال کند.

گواهی مبتنی بر عدم سوء پیشینه مرد

کارت پایان خدمت مختص مردان

عقد نامه

کارت ملی مرد

شناسنامه هر دو طرفین

و در نهایت اینکه مدارکی را برای اثبات ارتباطشان نشان دهند.

موارد شک برانگیز در خصوص اقامت از طریق ازدواج

یک سری مواردی وجود دارد که باعث میشود آفیسر به موضوع صوری بودن ازدواج شک کند و یا حتی افراد بخاطر این موارد رد کند. این مواردعبارتند از : فاصله سنی زیاد بین دو نفری که با هم ازدواج کرده اند. تفاوت زبان و گفتار آن دو نفر در حالیکه اصلا نتوانند با هم ارتباط بگیرند یا بدانند طرف مقابل چه چیزی می گوید. از موارد مهم دیگرتفاوت در نوع دین آنهاست که آفیسر پرونده را به شک می اندازد که این ازدواج فقط به خاطر گرفتن اقامت انجام شده است.

در ضمن می توانیم به این موضوع اشاره کنیم که فرد اسپانسر باید حداقل ۱۸ سال داشته باشد و نباید جزو افراد ورشکسته، زندانی و یا تحت پیگرد قانونی باشد. فرد اسپانسر باید ساکن آن کشور باشد و تمکن مالی برای برآورده کردن احتیاجات همسرش را که تقاضای اقامت وی را داده است را دارا باشد.

و اینکه بعد از اینکه فرد اسپانسر شده اقامت خودش را دریافت کرد باید حداقل تا دو سال با فرد اسپانسر زندگی مشترک داشته باشد وگرنه اقامت وی لغو خواهد شد.