مطالبه اجرت المثل

اجرت‌المثل ایام زوجیت

زن از ابتدای ازدواج تا زمانی که در منزل زوج سکونت دارد بابت کارهایی که در منزل زوج انجام می‌دهد می‌تواند تقاضای اجرت‌المثل نماید. در قانونی تحت عنوان اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب ۱۳۷۱ چنین آمده است:

« قانونی با عنوان اصلاح مقررات مربوط به طلاق تصویب شده بود، افزود: این قانون شامل ۷ تبصره بود که تبصره ۶ آن به موضوع اجرت المثل می‌پرداخت. در این تبصره آمده است «پس از طلاق در صورت درخواست زوجه مبنی بر مطالبه حق‌الزحمه کارهایی که شرعاً به عهده وی نبوده است، دادگاه بدواً از طریق‌ تصالح نسبت به تأمین خواسته زوجه اقدام می‌کند و در صورت عدم امکان تصالح، چنانچه ضمن عقد یا عقد خارج لازم، در خصوص امور مالی، ‌شرطی شده باشد طبق آن عمل می‌شود، در غیر این صورت، هرگاه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و نیز تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از ‌وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی نباشد، به این ترتیب عمل می‌شود:

• چنانچه زوجه کارهایی را که شرعاً به عهده وی نبوده، به دستور زوج با عدم قصد تبرع انجام داده باشد و برای دادگاه نیز ثابت شود، دادگاه‌ اجرت‌المثل کارهای انجام‌گرفته را محاسبه و به پرداخت آن حکم می‌کند.
• در غیر مورد بند «‌الف»، با توجه به سنوات زندگی مشترک و نوع کارهایی که زوجه در خانه شوهر انجام داده است و وسع مالی زوج، دادگاه مبلغی را‌ از باب بخشش (‌نحله) برای زوجه تعیین می‌کند».

شرایط پرداخت اجرت‌المثل

1. به منظور پرداختن اجرت‌المثل کارهایی که زوجه در منزل زوج انجام می‌دهد، نباید جزء وظایف وی باشد. به‌عنوان مثال تمیزکاری و نظافت و یا شیر دادن به نوزاد (البته در جایی که نوزاد تغذیه‌ی دیگری به جز شیر داشته باشد).
2. خدماتی که زوجه باید انجام دهد، به دستور زوج باشد.
3. برای ارائه‌ی خدمت زوج قصد تبرع (مجانی بودن) عمل نداشته باشد. به عبارت زوجه قصد دریافت پول داشته باشد.

برگ دادخواست به دادگاه عمومي